შოტლანდია ულამაზესი ქვეყანაა, ცნობილია თავისი მთებითა და დაბლობებით, ულამაზესი პეიზაჟებით, ფოლკლორული ტრადიციებით. დღემდე, ეს არის ერთ-ერთი იმ მცირერიცხოვან მაღალგანვითარებულ ქვეყნებს შორის, რომლებიც არ ცვლიან თავიანთ ტრადიციებს ტანსაცმელთან დაკავშირებით.
შოტლანდიური კლასიკური კალთები ძალიან საინტერესოდ გამოიყურება. ისინი ყოველთვის შეფუთული ქსოვილისგან მზადდება, წინა მხარეს ახვევენ, აქვთ სამაგრი (ღილაკების რიგი ან ლამაზი გულსაბნევი). ნაკეცები უკანა მხარეს და გვერდებზე, წინა ვერტიკალური კეფის მორთვა შესაძლებელია ფლანგით.
შოტლანდიური ქვედაკაბა არა მხოლოდ გამოიყურება საინტერესო, არამედ ძალიან კომფორტულიც. გასაკვირი არაა, რომ ის არათუ არ დავიწყებიათ, არამედ პოპულარულიც გახდა.
მოდის თანამედროვე სამყაროში, სხვადასხვა ქვეყნის ხალხების ეროვნული სამოსი იმდენად უცნაურად არის შერეული, რომ ზოგჯერ ძნელია იმის დადგენა, რომელ ქვეყანაში იყო ესა თუ ის კოსტუმი თავდაპირველად. მაგრამ შოტლანდიელები განსხვავებულები არიან - შოტლანდიურ კალთას (ასევე ეძახიან კილტს) დღესაც იყენებენ, როგორც ეროვნული სამოსის ელემენტს, ანუ მას მხოლოდ მამაკაცები ატარებენ.
დიახ, დიახ, თავდაპირველად გამოიყენებოდა შარვალი კალთები, რომელიც ძალიან პოპულარული იყო ევროპელ მოდაში.კონკრეტულად მამაკაცები და შოტლანდიელი ქალები არ ატარებდნენ მათ. ეს ტრადიცია დღემდე დაცულია, თუმცა ოდნავ განსხვავებული ფორმით.
დასაწყისად, დღეს შოტლანდიის ქვედაკაბა ნაკლებად გავრცელებულია მის სამშობლოში, თუნდაც იმიტომ, რომ შოტლანდიაში სტუმრები ტურისტები ხშირად დასცინიან ვითომ ქალის ტანსაცმელში გამოწყობილ მამაკაცებს. ამიტომ ამ ქვეყნის ქუჩებში მამრობითი სქესის მოსახლეობა საკმაოდ ჩვეულებრივად გამოიყურება – შარვალი თუ შორტი, ყველაფერი „როგორც მოსალოდნელია“. მაგრამ ეროვნულ დღესასწაულებზე შოტლანდიელებმა შეიძლება თავი დააღწიონ თავს და ჩაიცვან თავიანთი საყვარელი კილოტები!
სხვათა შორის, დღეს შოტლანდიური ქვედაკაბის ტარება არა მხოლოდ ეროვნულ დღესასწაულზეა შესაძლებელი. ბევრი შოტლანდიელი, ვინც დატოვა მშობლიური ქვეყანა, იყენებს მას კოსტუმის ელემენტად, კილტები ასევე პოპულარულია შოტლანდიელ ინტელექტუალებსა და სახელმწიფო მოხელეებში.
საკუთარი ეროვნული ტრადიციებისადმი ასეთი ერთგულება - მიუხედავად სხვა ქვეყნების ხალხის მუდმივი დაცინვისა - საუბრობს მნიშვნელოვან გამძლეობაზე, გამბედაობაზე, დამოუკიდებლობასა და პატრიოტიზმზე.
ისე, ვისაც სჯერა, რომ კაცს არასოდეს არ უნდა აცვიოს კალთები, უნდა შეისწავლონ კილტის ისტორია, რაც შესანიშნავად ხსნის შოტლანდიელების სურვილს ჩაიცვან ეროვნული ტანსაცმელი.
პირველ რიგში, უნდა ითქვას, რომ შოტლანდია განთქმულია მაღალი ტენიანობით, უზარმაზარი ნალექების გამო. ანუ, ფეხით მოსიარულე ნებისმიერი ადამიანი ძალიან სწრაფად რისკავს ფეხებს და ყველაფერს, რაც ეცვა. ამიტომ შარვლის ტარება შეუძლებელი იყოშოტლანდიელი მწყემსები, მეომრები და მოგზაურები.
სხვათა შორის, თავდაპირველად ქილტი (მოგვიანებით დიდ ქილტს ეძახდნენ) იყო არა ქვედაკაბა, არამედ ქსოვილის დიდი ნაჭერი, რომლის ნაწილი ქამარზე უნდა შემოეხვია და თავისუფალი ბოლო უნდა გადაეგდო. მხარზე. დიდი კილტის ღირებულება ძალიან დიდი იყო, რადგან ის არა მხოლოდ გადაადგილების მაქსიმალურ თავისუფლებას იძლეოდა, არამედ საბანადაც გამოიყენებოდა, უამინდობის დროს კი თავისუფალი ბოლო კაპოტის ფუნქციას ასრულებდა.
და მხოლოდ მე-18 საუკუნეში ამოჭრეს ქილის ზედა ნაწილი, რადგან ბევრი მუშისთვის მოუხერხებელი იყო ზედმეტი ქსოვილის ტარება. ასე გაჩნდა ცნობილი შოტლანდიური ქვედაკაბა, რომლის სახელიც საკმაოდ შეიცვალა - დიდი კილტიდან პატარად გადაიქცა.